jorquera.gal

Emotivo e bonito. Así foi o acto co que celebramos este domingo 25 de setembro o 40 aniversario do BNG. Para min foi un acto moi especial, poise eu estiven alí, naquel setembro de 1982 cando criamos a organización que co paso dos anos virou na principal forza política da historia do nacionalismo no noso país. E aquí continúo, coa mesma ilusión, co mesmo compromiso e con renovados azos, a empurrar un proxecto colectivo que nos ha de levar a termos un país libre, un país próspero. Un país que tamén construímos desde os Concellos e que habemos construír con máis forza a partir das próximas eleccións de maio, na Coruña coa ambición de liderarmos a cidade. A seguir, as palabras que pronunciei neste día que xa está na nosa historia: o Frontón de Riazor nunca nos falla!

O venres 16 de setembro, nun acto con presenza de persoas representativas do tecido social e veciñal da Coruña, presentamos en público candidatura do BNG á Alcaldía da Coruña en 2023. É para min unha enorme honra e, tamén, un grande reto, que asumo, como sempre, desde unha visión da política como un traballo en equipo. Tiven, ademais, a grande fortuna de estar acompañado por Ana Pontón, a futura presidenta da Xunta de Galiza. Déixovos a seguir a transcrición íntegra da miña intervención.

É un pouco a historia do noso país. Grandes corporacións co centro de decisión fóra do noso territorio lúcranse cos nosos recursos naturais, sen lles importar os efectos medio ambientais dos seus negocios, e logo expatrian os seus beneficios, nunha práctica que obxectivamente se pode cualificar como colonial. Velaí o que está a acontecer cos procesos de deslocalización de servizos e empregos. Diso falo no meu último artigo en Nós Diario.

O xoves 14 tiven a honra de tomar a palabra no acto organizado por Galiza Nova como tributo a Curros Enríquez, un poeta de enorme alento e grande compromiso patriótico cuxo legado continúa ben vivo na memoria das coruñesas e coruñeses. Un acto este que ollaba xa para a grande cita do Día da Patria Galega, un 25 de xullo que a bon seguro que volverá mostrar que, brotando de fonte vella, somos a auga nova que precisa o noso país. Por se vos interese, tendes a seguir, transcrita, a miña intervención.

Pois é. Non temos outros. Os nosos intereses son os da cidade. Concebida, claro, como parte dun país e tamén como cabeceira dunha área metropolitana aínda por crear (por certo, onde está o anteproxecto de AM que seica ían presentar en setembro pasado o Goberno Local e a Marea Atlántica?). Sobre cales son os nosos intereses escribín este artigo na Voz que agardo vos preste.

O sábado 11 de xuño o BNG da Coruña tivo a honra de ser o anfitrión do Encontro Nacional “Medre a lingua!”, un evento que contou coa participación da nosa portavoz nacional, Ana Pontón e no que nos debruzamos sobre a situación da nosa lingua nacional. Un idioma que atravesa momentos difíciles, mais que ten enormes potencialidades se somos quen de corrixirmos o rumo das políticas públicas que se fan ao seu respeito. A seguir, a intervención coa que dei a benvida ás participantes neste encontro.

No pórtico do seu mandato, Inés Rey prometeu que por fin chegaba a estabilidade a María Pita. Nada máis lonxe da realidade. O último elo na cadea de sismos políticos no noso Concello, o fallo xudicial que anula o nomeamento de Mónica Martínez como concelleira de Deportes. O asunto deume pé a escribir este artigo para La Voz de Galicia.

O coñecido como banco malo non se está a portar ben coa nosa cidade. Iso é así. E estamos a falar dun banco controlado polo Estado. Acaba de vender unha propiedade inmobiliaria en Palavea que, se as cousas fosen minimamente normais, debería ter sido cedida ao Concello. Velaí o que escribín para El Ideal Gallego ao respecto.

Pois a verdade é que aburre un chisco, é unha historia que xa cansa de máis. Refírome á tirapuxa sobre a Intermodal entre goberno local e galego. Quen paga a factura, en forma de demoras inxustificadas na dotación desta infraestrutura, é a nosa cidade. Sobre o asunto escribín estas liñas para La Opinión.

A verdade é que no noso país chove sobre mollado. Con diñeiro público (até do propio Concello) programas televisivos planificados e concibidos desde a capital do Estado teiman en ofender a nosa lingua, que é tanto como dicir que teiman en ofendernos a nós, galegas e galegos. De Masterchef ás Tanxugueiras, pois si. Sobre a cuestión escribín este artigo para as páxinas locais da Voz de Galicia.