Máster en Chauvinismo

Con razón provocou indignación e vergoña allea a entrega do programa televisivo MasterChef realizado na nosa cidade. Non puiden menos que escribir unhas liñas ao respecto que viron a luz nas páxinas de La Opinión. Agardo que vos preste a súa lectura!

Comparte esta entrada

O chauvinismo fundaméntase na crenza irracional da superioridade dunha cultura, idioma ou etnia sobre outras. Un chauvinista é o que di que unha persoa fala un “galego pechado”. Como se fose pechado un idioma polo simple feito de ser distinto do seu.

Alguén, en cambio, ouviu dicir dunha persoa que fala un castelán pechado?

Un chauvinista ridiculiza unha persoa polo seu “acento”, como se el non tivese “acento”. Como se cada persoa non falase coa entoación característica do seu idioma ou da zona na que vive.

Vén esta reflexión por mor do Máster en chauvinismo co que nos obsequiaron as “celebrities” de Masterchef. Por se non fose abondo, desculpáronse dicindo que a súa intención non era “meterse con ningún tipo de dialecto”, negándolle ao galego a  condición de idioma.

Nunha televisión pública, non debería abondar para presentar un programa como Masterchef a presunta condición de expertos en cociña dos seus condutores. O mínimo esixíbel é que coñezan o significado das palabras humildade e respecto e que o seu nivel cultural non sexa de primeiro de primaria.

Por se fose pouco, o espectáculo de vergoña allea completouse con comentarios sobre a presenza de anisakis nunha  peza  de peixe, cando tería abondado con limpalo ben e cociñalo a unha temperatura apropiada, ou coa exhibición de dúas femias de lumbrigante con ovas, cando a súa captura está prohibida en Galiza.

Non é de recibo que unha televisión pública, financiada por todos, pague cantidades millonarias a unha produtora para que faga progamas con tal falta de rigor e na que se nos falta ao respecto.

É insultante que se nos falte o respecto e que se faga ademais após recibir 50 mil euros do Consorcio de Turismo da Coruña.

E é insultante que, ademáis, o faga despois de recibir case 50.000 euros do Consorcio de Turismo da Coruña en concepto de promoción da cidade.

Facía falta esta promoción?

A cualidade dos nosos produtos ten recoñecimento internacional. Cociñeiros e restauradores de prestixio mundial como Jamie Oliver e Rick Stein teñen destacado que A Coruña ten un dos mellores mercados de peixe do mundo. Non necesitamos pagar a uns ignorantes para que nos veñan dar un Máster en Chauvinismo.

Transporte de carga

Vixilancia da utilización adecuada dos espazos de carga e descarga.

Dotación de máis zonas de carga e descarga nos barrios.

⁠Habilitación de espazos de carga e descarga adecuados sempre que se faga unha obra no espazo público.

Mobilidade comarcal

Constitución dunha Autoridade Única de Transporte a nivel comarcal.

Mellorar as conexións en autobús metropolitano entre A Coruña cos concellos veciños.

Exixencia ao Estado para que nos accesos á cidade haxa carrís VAO: carrís para vehículos de alta ocupación, polos que transiten con máis facilidade os autobuses.

Implantación do tren de cercanías co modelo tren-tram.

Demanda da modernización da liña ferroviaria A Coruña- Betanzos- Ferrol, o aproveitamento do tendido ferroviario existente entre A Coruña e Arteixo e do que discorre polo porto interior.

Posta en marcha de transporte público marítimo.

Construción de aparcamentos disuasorios de balde próximos ás paradas de bus metropolitano e o tren para facilitar o uso do transporte público nos concellos da comarca.

Creación dun intercambiador de bus, tren e transporte marítimo na zona portuaria.

Política de aparcadoiros

Rescate das concesións daqueles aparcadoiros públicos sen concesión vixente.

Estudo e construción de aparcadoiros públicos nos barrios que os precisan.

Impulso de acordos co pequeno comercio, a hostalaría e empresas da zona para o uso destes aparcadoiros.

Impulso ás obras necesarias para a mellora da accesibilidade dos aparcadoiros públicos.

Reformulación do servizo ORA e das zonas verdes para residentes co obxectivo de optimizar as prazas de aparcadoiro en superficie.

Bicicleta e VMPs

VMP: vehículos de mobilidade persoal.

Ampliación do carril bici e mellora da seguridade dos que xa hai.

Realización de campañas masivas de sensibilización sobre as normas de circulación das bicicletas e dos patinetes.

Posta en marcha do Bicirexistro.

Instalación de aparcabicis nos aparcadoiros soterrados.

Ampliación do servizo de Bicicoruña:

  • Aumento do persoal e dos medios destinados a este servizo, para axilizar as reparacións e ampliar o horario.
  • Aumento do número de estacións e bicicletas
  • Inclusión de tándems para que as persoas con problemas de visión poidan usar este servizo.

Transporte público

Aposta pola remunicipalización do servizo.

Estudo da implantación dun tranvía áxil e útil.

Posta en marcha do carril bus.

Reordenación das liñas de transporte público para conectar mellor:

  • Os barrios entre si.
  • Os hospitais e centros sanitarios.
  • Os centros de ensino da cidade.
  • Os centros de traballo e os polígonos industriais.

Modificación dos horarios para que o servizo ordinario comece máis cedo, contra as 6 da mañá, e remate ás 12 da noite.

Gratuidade dos transbordos.

Renovación da frota para que sexa menos contaminante.

Mellora do servizo do taxi, tamén na súa conexión co aeroporto.

Mobilidade a pé

Garantía de accesibilidade universal ás beirarrúas e edificios públicos, eliminando as barreiras que dificultan o acceso.

Ampliación das beirarrúas.

Ampliación de zonas peonís.

Actuacións para converter as rúas, prazas e parques en centros de socialización e de convivencia.

Adaptación dos tempos dos semáforos para que todas as persoas poidan cruzar con seguridade independentemente da súa condición.

Elevación dos pasos de peóns para rebaixar as velocidades dos coches e dar máis seguridade e accesibilidade aos peóns.

Control das terrazas para garantir a mobilidade peonil e a accesibilidade.

Instalación de elevadores nas rúas onde o seu desnivel o fixer preciso.

Cando se instalen elementos na vía pública (andamios, colectores de obra, de reciclaxe etc), ter en conta a accesibilidade dos camiños alternativos e a visibilidade dos pasos de peóns.