– O BNG foi claro en xullo: non apoiará un orzamento con partidas para os peiraos. Mantén a postura?
– Mantémonos. É unha liña vermella. Non se poden mobilizar recursos do Concello para adquirir uns peiraos que xa son públicos.
– A alcaldesa dixo que a proposta non supón unha renuncia á condonación da débeda portuaria. ¿Enténdese esa desvinculación?
– Esa operación proposta vén demostrar que se nos quere instalar a lóxica de que é necesario vender activos para amortizar a débeda, polo que non ten sentido dicir que ambas cousas non están ligadas. Se dá por imposíbel a condonación, cando desde o noso punto de vista cremos que si cabe esa condonación se se exerce presión política.
– Mais semella que pedir o perdón da débeda non atopa resposta.
– O Goberno valenciano, no marco do Consello de Política fiscal e Financeira, condicionou pactar os obxectivos de déficit e o seu reparto entre administracións a que o Goberno central asumise a condonación da débeda do Porto de Valéncia. É dicir, Valéncia exerceu a súa capacidade de presión política para que o Estado asumise ese compromiso. Que fixo ao respecto a Xunta? Que fai o Concello? Non abonda con invocar a condonación, hai que acompañalo dunha presión política para que o berro sexa escoitado.
– Prevé que haxa harmonía entre Xunta e Concello tras o acordo?
– Os feitos semellan apuntar nesa dirección. Botamos en falta que non se esixa a condonación ao Estado e que non se dean pasos para crear o ente instrumental para a transformación de todos os terreos.