O sempre vivo legado de Curros

Curros Enríquez, a súa obra, o seu legado, é un dos símbolos da nosa nación. Explícanos como o que somos, un pobo diferenciado. Iso foi o que tentei transmitir este mércores 21 de xullo coas miñas palabras no acto homenaxe que, nas vésperas do Día da Patria Galega, lle vén tributando Galiza Nova desde hai xa 27 anos. Un acto que se fai nun escenario tamén cheo de simbolismo, ao pé da estatua coa que Asorey inmortalizou Curros. Eis a seguir o texto da miña intervención.

Comparte esta entrada

En primeiro lugar quero felicitar a Galiza Nova por manter viva esta oferenda

Porque, como xa teño dito noutras ocasións, hai que saber de onde se vén se non se quere perder a referencia de cara onde se quere ir. E a referencia de Curros, nese sentido, é fundamental.

Este ano celebramos o 25 de Xullo co lema Galiza sen límites

Con este lema queremos significar que acreditamos no enorme potencial do noso país. Somos un país rico en recursos, formado por xente traballadora, con capacidade e talento. Galiza ten futuro se é capaz de romper coas ataduras que lle impiden avanzar, se  como pobo somos capaces de decidir por nós mesmos, poñendo os recursos do noso país ao servizo do noso progreso e benestar colectivo.

E isto tíñao tamén claro Curros.

Curros participaba das correntes máis avanzadas do seu tempo. Era un demócrata, un republicano e un progresista convencido.

Un defensor dunha sociedade laica fronte ao xugo do clericalismo. Pero sobre todo era un poeta comprometido co seu pobo. E ese compromiso levounjo a comprender que o progreso de Galiza e a emancipación das súas xentes só podía acadarse asumindo que Galiza é un país diferenciado que debe ser dono de sí.

E é importante tamén lembralo na cidade da Coruña. Unha cidade que sempre estivo á vangarda na defensa da liberdade e o progreso. E precisamente por iso foi berce do nacionalismo galego. Aquí naceron en 1916 as Irmandades da Fala. E 66 anos despois, tamén naceu aquí o BNG

A Coruña foi pioneira na celebración do Día da Patria Galega. O Concello da Coruña foi a primeira institución galega en chamar a celebrar ese día como o máis grande da nosa patria, chamando a engalanar con bandeiras galegas os balcóns. E hai xusto agora cen anos, o 25 de xullo de 2021 -por iniciativa do Lois Peña Novo, o primeiro concelleiro nacionalista na historia do noso país e dun alcalde republicano, o alcalde Lens- a bandeira galega ondeou por primeira vez nun edificio institucional no noso país. O Pazo de María Pita.

O Concello da Coruña foi, en 1921, a primeira institución galega en chamar a celebrar ese día como o máis grande da nosa patria, chamando a engalanar con bandeiras galegas os balcóns

Dicíavos que o 25 de Xullo deste ano ten por lema Galiza sen límites. Pero tamén ten un sublema: Cun BNG sen límites

Somos o pobo galego autodeterminado

No BNG recae a tarefa de facer posíbel esa Galiza sen límite, a responsabilidade histórica de construír nación.

Somos unha nación. É unha realidade obxectiva. Pero as políticas que nos condenan á submisión e á dependencia intentan facer de Galiza un país en proceso de deconstrucción. E temos a responsabilidade histórica de reverter ese proceso

Tamén o BNG da Coruña.  Dende aquí tamén queremos facer realidade o soño de Novoneyra. O soño de ir un día a Compostela, ou ao Courel por terras liberadas E para iso fan falta todas as máns e todas as voces.

Sobre todo se son mans e voces tan valiosas como as de Mercedes Queixas. Con ela vos deixo. Moitas grazas